Başkanlık koltuğu bazen öyle bir büyüler ki, oturanı adeta başka bir boyuta taşır. Sanki bütün sorunları kendisi çözecek, en doğru kararları kendisi verecek zanneder. Halkla iç içe olan, mahalle kahvelerinde çay içen o samimi aday, makama geçince bir anda ulaşılmaz bir figüre dönüşebilir. İşte o zaman başlar tehlike çanları çalmaya: "Ortak akıldan uzaklaşma."YAZININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN
